29 września, 2009

Zmiana przepisów kodeku cywilnego dokonana ustawą z dnia 13 maja 2008 r. o zmianie ustawy kodeks cywilny i niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 116, poz. 731) spowodowała rozszerzenie katalogu świadczeń należnych najbliższym członkom rodziny zmarłego. Wprowadzona niedawno instytucja zadośćuczynienia z art. 446 § 4 k.c., wraz z odszkodowaniem z art. 446 § 3 k.c. prowadzi do spójności systemowej, polegającej na współistnieniu uzupełniających się świadczeń.

Wprowadzenie obowiązkowych ubezpieczeń odpowiedzialności cywilnej miało na celu ochronę interesów osób poszkodowanych poprzez zabezpieczenie tych osób przed skutkami niemożności uzyskania odszkodowania lub świadczenia bezpośrednio od sprawcy szkody, przy czym konieczność taka była szczególnie zauważalna w przypadku szkód powstałych w wyniku wypadków komunikacyjnych, których liczba sukcesywnie wzrastała ze względu na coraz większą liczbę pojazdów. Zapewnienie stałego źródła wypłat ma szczególne znaczenie w przypadku szkód osobowych, w których zachodzi konieczność realizowania stałych świadczeń np. rent, czy też prowadzenia w sposób ciągły leczenia. Zdrowie i życie człowieka stanowią dobra najcenniejsze, dlatego też problem wyczerpywania się sumy gwarancyjnej, a tym samym braku dalszej ochrony poszkodowanych nabiera szczególnej wagi.